bieżące informacje
Szanowni Państwo, poniżej przedstawiam najważniejsze informacje dotyczące naszej specjalizacji:
1. Trwają ostatnie prace nad rozporządzeniem dotyczącym patomorfologii. Zgodnie z deklaracją Ministra Zdrowia w czasie spotkania w Naczelnej Radzie Lekarskiej (15.09 br) tekst zostanie wkrótce opublikowany.
2. Konsultant krajowy ds. patomorfologii od maja br. uczestniczy w pracach zespołu opracowującego założenia do nowelizacji ustawy o diagnostyce laboratoryjnej. W czasie prac zespołu powołanego przez Ministra Zdrowia, konsultanci specjalności lekarskich szczególną uwagę zwracają na zakres działalności diagnostów laboratoryjnych, który nie może wkraczać w obszar kompetencji innych grup zawodowych.
3. Odbyło się kilka spotkań (także z udziałem dziennikarzy), których celem było omówienie i przygotowanie modelu finasowania badań patomorfologicznych. Na obecnym etapie najbardziej prawdopodobnym modelem wsparcia naszego środowiska będzie dofinasowanie szpitali, które w swojej strukturze posiadają zakład patologii, wykonujący badania w siedzibie jednostki.
4. Kongres ESP w Amsterdamie. Na kongresie w Amsterdamie poza programem naukowym, w trakcie oficjalnych spotkań przedstawicieli krajowych towarzystw naukowych (w ramach Advisory Board of ESP) poruszano także istotne dla wszystkich patologów zagadnienia. Oto najważniejsze z nich:
a) Zmiana treści dyrektywy UE dotyczącej użycia formaliny. Wszystkie kraje zgodziły się z treścią nowej propozycji zapisów, w której formalina na terenie UE byłaby dopuszczona do użycia w celach medycznych, związanych z procesem utrwalania tkanek oraz prowadzenia diagnostyki. Obecna treść dokumentu uzyskała pełne poparcie wszystkich krajów (m.in. reprezentowanych w ESP oraz UEMS). Obecnie czekamy na głosowanie nad tekstem projektu w komisji Parlamentu Europejskiego, które odbędzie się w drugiej połowie października.
b) Dyskutowano o zagadnieniach wprowadzania jednolitych raportów/opisów rozpoznań patomorfologicznych. Zwrócono uwagę, że preferowane przez niektóre organizacje bezkrytyczne wprowadzenie raportów CAP nie zawsze spełnia kryteria obowiązujące w krajach europejskich. Wynika to między innymi z innego porządku prawnego w USA i Europie oraz ma związek z innymi modelami terapii zaakceptowanymi do stosowania w USA i poszczególnych krajach europejskich.
